εκλαμπρίζω

και γλαμπρίζω (Μ ἐκλαμπρίζω)

1. λάμπω

2. (η μτχ. ως επίθ.) α) λαμπερός («μαλλιά γλαμπρισμένα»)

β) γιαλιστερός («σπαθὶν ἐκλαμπρισμένον»)

γ) φωτεινός («σελήνη γλαμπρισμένη»).